Ukryty wampiryzm ....

Zaintrygowany

Jak myślicie ...czy jest możliwe by ...nie wiedzieć , że jest się wampirem a po jakimś czasie odkryć to w sobie ? :?:

Oddany

Zaangażowany

Zgadzam sie z Cain..... Z czasem ujawniają sie nasze chęci i potrzeby, sny lub cokolwiek innego co nas odróżnia od czucia sie ,, zwykłym człowiekiem,,
Fatamorgano jak jest w twoim przypadku? Co dokładnie czujesz?

Zafascynowany

Dokładnie, zgadzam się z poprzedniczkami. Często mija wiele lat, zanim zrozumiemy i nazwiemy nasze pragnienia.

Zaintrygowany

Zaangażowany

Sny można różnie interpretować, umysł nasz wytwarza senne wizje które czasem nie sposób wyjaśnić.... Hmmm co do krwi spożywałas ją kiedys? Czy tylko odczuwasz chęć jej spożycia ?

Zaintrygowany

Zaangażowany

Wiesz na początku trzeba wykluczyć chorobe tzn może raczej masz słabe naczynia krwionosne w śłuzówce np nosa i stąd ten posmak krwi. Bierzesz aspirynę lub inne leki na bazie imbiru ? One powodują rozrzedzanie krwi. A kaszel masz częsty? Wiesz wole wykluczyć każdą dostępną możliwość stąd moje pytania.

Zaintrygowany

Zaangażowany

Musisz obserwować swoje potrzeby u kazdego objawia sie to w inny sposob, wampirem może stac sie każdy bez wzgledu na poglądy czy wyznania nie ma ustalonej grupy. Jeżeli masz potrzebe spożycia krwi to jej spróbuj ale w troche wiekszej ilości niż pare kropel i wtedy zobaczysz czy to cie zaspokoi i ocenisz swoją sytuacje.

Zaintrygowany

Zafascynowany

Fatamorgano, po to właśnie mamy takie forum. By Dawcy i Biorcy mogli się odnaleźć.
Czy o wszystkim mówisz rodzinie?

Zaintrygowany

Moderator

Oczywiście, że rozmawianie z rodziną na tematy wampiryzmu jest bez sensu.
To jest temat bardzo osobisty, wręcz intymny. O takich sprawach można rozmawiać z kimś, kto może być konstruktywny, a ludzie tak zwani „normalni” wampiryzmu nie pojmują i posługują się głupotami wypisywanymi na jego temat. Zapewne jest mała szansa, żeby Twoja rodzina mogła być konstruktywna w tym względzie, Fatamorgano. Wysyłanie do psychologa nic nie daje, z kilku powodów:
1. Psycholog nie zmieni Twojej natury
2. Jeśli spróbuje to zrobić, uczyni w Twojej głowie zamęt, a jeśli pójdziesz drogą walki z własną naturą, to będziesz nieszczęśliwa przez pewien okres życia, zanim Twa natura wygra i tak i do wampiryzmu wrócisz. Wampiryzm należy do kategorii zjawisk psychicznych, których z głowy usunąć się nie da i wręcz nie należy próbować. Należy nauczyć się z nim żyć, zaakceptować go w sobie i realizować z sensem.
Jak już gdzieś wspominałem - rozdzielając niejako „włosa na troje” - dopatrzyłem się trzy rodzaje zjawisk w umysłach ludzkich aspirujących do określenia wampiryzm. Wszystkie te zjawiska są powiązane z pociągiem do krwi, jednak mechanizm tego pociągu jest odmienny:
1. Osoba odbiera krew jako fetysz. Widok krwi, smak krwi, myśl o krwi wywołuje podniecenie seksualne. Krew jest tu fetyszem. Nie ma tu „głodu wampirycznego”, krew może być smakowana, ale nie musi, może wystarczyć widok krwawiącego, a nawet samej krwi
2. Osoba ekscytuje się scenami przemocy z widokiem krwi, na przykład podnieca się scenami krwistymi na filmach, marzy o tym, żeby takiej przemocy dokonać, lub być jej obserwatorem, a krew jest objawem „udanej sceny przemocy”. Ten rodzaj wampiryzmu zawiera silne pragnienia sadystyczne.
3. Osoba odczuwa potrzebę „pochłaniania energii życiowej” innego człowieka, a krew symbolizuje tę energię. Wiadomo, że wykrwawiając kogoś tę energię się wyrywa z kogoś, a połykanie jego krwi daje poczucie pochłaniania, karmienia się. (wampiryzm „właściwy”). Tu mamy do czynienia także z sadyzmem, ale ma on podłoże bardziej psychiczne, niż fizyczne.

Osobowość wampiryczna może nawet łączyć w sobie te wszystkie trzy zjawiska, na przykład pragniesz wydzierać energię życiową w postaci krwi i pochłaniać ją, karmić się, a jednocześnie możliwość wywołania przy tym cierpienia dawcy, jego bezbronności, czy nawet przerażenia jeszcze wzmaga Twój apetyt, a dodatkowo już sam kontakt z krwią wywołuje Twoje podniecenie seksualne.

Sny o krwi, jeśli się powtarzają, moim zdaniem świadczą ewidentnie o osobowości wampirycznej, która jest zablokowana (przez na przykład przekonanie o naganności wampiryzmu, walczenie z nim w sobie, nieakceptowanie go w sobie, itd). Jeśli osobowość wampiryczna pogodzi się z własną naturą i po prostu zacznie praktykować swój wampiryzm, to sny nie będą potrzebne i znikną. Oczywiście znikną z chwilą zaakceptowania w sobie tego wszystkiego i cieszenia się własną naturą.

Zaintrygowany

Już się trochę pogubiłam bo nie wiem już co mam o sobie myśleć ....z tego co piszesz Feminista to ja raczej traktuje krew jak napisałeś w punkcie pierwszym i trzecim ...ponieważ nie lubię jako tak przemocy , co do snów to one cały czas powtarzają się i powtarzają .