Sang

Oddany

Nie słyszałam jeszcze o Sangu, który by uciekał od słońca. Oni sami zgodnie mówią, że nie są mitycznymi tylko "dzisiejszymi".
Krew daje podniecenie i to silne. Zwłaszcza tym, którzy są w fazie.. Hmm.. Oswajania się dopiero ze swoją `zboczoną` naturą. Nawet przy drobnym skaleczeniu może pojawić się duszność, czy nawet chęć głębszego ataku na kimś. Podobno wciąż patrzą się na szyję, widzą pulsowanie żył. Czy to porfiria?.. Nie sądzę. Wampiryzm?.. A czemu nie można by tego nazwać, po prostu tak `symbolicznie`? W końcu nikt nie mówi z nas `wampir` tylko właśnie `wampiryzm`, coś pochodnego, coś podobnego lecz nie `prawdziwego` czy oryginalnego.
Czy ten `wampiryzm` można nazwać chorobą psychiczną.. To już wasz prywatna sprawa.

Zafascynowany

To prawda Necro, wampiryzm tak. Ale niestety notorycznie ludzie używają słowa wampir, oczywiście w sensie wampira współczesnego czyli np: Sang itp. Tak nie powinno być z prostej przyczyny. Wampir to wampir, a człowiek to człowiek, i tyle. A puźniej dochodzi do bardzo głupich nieporozumień, mieszając właśnie wampiryzm mityczny z tym dzisiejszym.
Ciekaw jestem jakie zdanie ma reszta forumowiczów. Czy powinno się mówić na człowieka o skłonnościach wampirycznych wampir, czy nie ?

Whisperze, co do nazewnictwa moim zdaniem przyjęta nazwa wampiryzm jest dobrym określeniem, choć rzeczywiście doprowadza do takich pomyłek jak ta, z której wynikał mój poprzedni post.

Necrosadisme: Nie zgodzę się z Twoją opinią. Słyszałem o wampirach sang, które mają problemy ze światłem. Oczywiście nie płoną jak mityczne wampiry, aczkolwiek zamiast opakenizmy dostają oparzeń pierwszego, a nawet drugiego stopnia. Choć co do oparzeń rzeczywiście, może to nie być cecha występująca jedtnie wśród wampirów. Wszak i moja skóra podobnie reaguje na nadmiar promieniowania UV.

Oddany

Cóż istnieje wiele chorób których objawem jest wrażliwość lub alergia na słońce, choćby pokrzywka słoneczna, świerzbiączka letnia, opryszczki itd
Kolejną sprawą jest Heliofobia czyli strach przed nadmiernym nasłonecznieniem, promieniami słonecznymi dotyka rownież ludzi.

Oddany

V, ja wampirem Sang nie jestem, a również od słońca mdleję i mam oparzenia większe czy mniejsze (:
Latem praktycznie nie wychodzę, mam bardzo wrażliwą, i wręcz mlecznobiałą skórę.
Także nie przypisujmy cech.. Hmm.. genetycznych? Od razu do wampiryzmu Sang.

Necro (o ile wolno mi tak zdrabniać) może i masz rację. Nadinterpretacja z mojej strony (aczkolwiek rzeczywiście sądziłem, iż tyczy się to wszystkich [a przynajmniej sporej części Sanguinarian]). W każdym razie po to tu jestem - by się uczyć.

Oddany

Może być to też kwestia `ucharakteryzowania się` wedle wytycznych różnych rodzaju mediów lansujących wizerunek wampira.

Powiem Ci, że wszelkie Sangi z .. "Rozmów w Toku" i innych tego typu programów (lubię je wyszukiwać czasem..~) są tak odstrojone, wypudrowane.. Ekhm. Ino, że oni uważają, że podkreślą swą mroczną naturę na pomarańczowym tle i niedorozwiniętej publiczności.. Przy czym całość wychodzi raczej komicznie, aniżeli tajemniczo.

Necro, według mnie głupotą jest to, że sanguinarianie pojawiają się w programach tego typu? Po co im to? By przyciągnąć cudzą uwagę, pokazać "jacy są fajni"? Mówię tak, gdyż póki co nie dostrzegam jakichkolwiek zalet płynących dla nich wynikających z tego typu aktywności. Ewentualnie może tu wchodzić w grę problem pozerstwa.

Nad, dokładnie to miałem na myśli pisząc poprzedni post.

Oddany

Hm, wiesz co feministo, ja nie uważam, żeby to było krycie się pod płaszczem mroku i tajemnicy.
Społeczeństwo nigdy nie będzie gotowe na przypływ informacji o nowych `dewiacjach`, tak przynajmniej sądzę.
Tacy ludzie czują się najlepiej wśród swojej grupy, wśród ludzi, z którymi mogą podzielić się swoimi przemyśleniami i problemami.

A czy opowiadanie o miesięcznych spotkaniach w piwnicach, gdzie takie osoby modlą się, czy odprawiają jakiś konkretny rytuał na łonie publicznym, wśród publiczności która ma minę "O Boże, co za oszołom" i której ironiczne uśmieszki z tak zwanymi powszechnie "facepalmami" są na co drugim ujęciu, co drugie zdanie domniemanego wampirka zwiększy tolerancję?.. Ja myślę, że nie. Może co najwyżej wylansować to, że coś takiego na świecie istnieje. Niestety jak już powiedziałeś, większość odbiorców takich oto programów, ma te przysłowiowe kurze móżdżki i reakcje "masy" pokazanej tam, wzbudzą nie chęć poznania czy zrozumienia ale nienawiść.

Oddany

W związku z tym co napisal Feminista:
Jasne tak samo jak scat czy inne dewiacje są znane, ale uznawane przez wiekszość za chore bądź nienormalne, wybacz ale ja bym nie życzyla sobie by ktoś przy kawie w restauracji czy przy drinku opowiadał jak go to podnieca kupa itd, bo do tego można to przyrównać.

Takie rzeczy powinny zostawać w ukryciu.

Oddany

No już bez przesady.. Takie coś to ja też uważam za nienormalne, tak samo jak uprawianie seksu z koniem czy psem. Ekhm. Już nawet o roślinach nie wspomnę.

W internecie aż od tego huczy, do wyboru do koloru.
Każdy ma inne poczucie smaku i dla dobra cudzych żołądków powinien zachować to dla siebie albo tych `wtajemniczonych`. Ja tam nie mam problemu z wyczuciem, czy ktoś lubi to co ja czy tym gardzi.. Nie jest to wcale takie trudne. (;
Mnie takie rzeczy nie zgorszą, bo już tyle ludzi się przez moje życie przewinęło, dziwadeł i psychopatów.. Raczej mnie śmieszy, kiedy moja znajoma strasznie się ekscytowała, jakie to bdsm nie uprawia ze swoim chłopaczkiem wśród wszelakiej uczelnianej publiczności, którzy pierwszy raz ją na oczy widzieli lub z nią nigdy słowa przedtem nie zamienili. (;
No przepraszam, dowartościowanie się tą drogą.. trzeba być naprawdę bardzo malutkim, zakompleksionym człowieczkiem, który chce dużo atencji nałapać jaki to jest dziwny i nietuzinkowy.. Przynajmniej ja to tak odbieram. Wink

Oddany

Nic dodać nic ująć Very Happy

Oddany

BDSM zdaje się już wchodzić powoli do naszej powszechnej kultury. A przez co? Przez coraz bardziej powszechny styl gothic/fetish oraz przez.. aż wstyd się przyznawać, `50 twarzy Greya` - takie milutkie, grzeczniutkie, klepanie po pupie, moim zdaniem, no ale..~
Często też ktoś nie wie, że coś lubi dopóki nie spróbuje, ja też właściwie mojej znajomej, którą wyżej opisałam, podsunęłam ten pomysł, no ale widać jak go wykorzystała. Dla mnie to po prostu niesmaczne obnosić się tak ze swoją seksualnością wszem i wobec, wśród osób trzecich, których to w ogóle nie obchodzi i bez tej wiedzy mogliby spokojnie żyć - nie to, że mnie to gorszy czy zawstydza.. Po prostu czerpię z tego satysfakcję, że nikt nie wie, co się w moim umyśle, za ich plecami dzieje.

Przed społeczeństwem, przynajmniej polskim jeszcze długa droga do wypracowania takiej tolerancji.

Oddany

W wampiryzmie nic złego nie widzę, niestety ludzie nie przestaną się kierować stereotypami, a zwłaszcza wyszydzaniem takich osób. No bo jak to było z Mikołajem wampirem tak ostatnio wylansowanym wszem i wobec..~
Ekhm.

Nie można też komuś wpychać na siłę zdania "toleruj mnie, natychmiast" (;
Trzeba mieć swoją godność. Nie to nie, bez tego da się żyć. A w swoich czterech ścianach można robić co się komu podoba i urządzić swój `pokój bólu` wedle fantazji.