Wampiryzm na przestrzeni wieków...

Wampiryzm na przestrzeni wieków...?
Ciekawi mnie co sądzicie o "ewolucji" pojęcia wampiryzmu.
Nie nowiną jest, że inaczej wampiryzm pojmowano dawniej, a inaczej jawi nam się dzisiaj.
Jakie zmiany waszym zdaniem są najbardziej dostrzegalne?
Co wpłynęło na ich zaistnienie najbardziej?
Książka? Kino? A może legenda, bądź usilna potrzeba "oswojenia" tematu budzącego lęk?

Zapewne najbardziej na ich zaistnienie wpłynęła tajemniczość. w prawdzie praktycznie nic nie wiemy o wampirach a i tak chcemy "ich naśladować".

oczywiście największą zmianę w postrzeganiu wampirów spowodowała medycyna... odkrycie takiej choroby jak porfiria dało ludziom złudną nadzieje że znają już postać wampira... że jest to po prostu osoba chora, a tymczasem te mityczne stworzenia, obdarzone potężnymi mocami, można umieścić na półce pomiędzy baśniami braci Grimm a Andersenem... Cóż za ciekawa rzecz... nauka i ludzie wierzący jej bezgranicznie ^^

Oddany

Hmmmmmm myśle, że legendy i jak sam to ująłeś lęk blackunicournie Wink

Nie ulega jednak wątpliwości, że nie tylko pod kątem swej fizycznej natury wampir "ewoluował". Od krwiożerczej bestii wyobrażenie wampira przeszło niemal płynnie do wyobrażenia dżentelmena w płaszczu, z laską, w powozie. Wampira który zamiast rzucać się na ofiarę pozbawiając ją żywota, zwodzi piękne damy by zanurzyć kły w ich szyjach, bądź też błąka się jako smutny potępieniec w poszukiwaniu towarzyszki wiecznej niedoli.
I ta ewolucja oraz jej powody są mi bardzo ciekawymi.

Dostosowanie do współczesnego świata, co zawarłeś w swoim poście to główny powód. Prawdopodobnie każdy "normalny" człowiek zauważając kogoś, kto rzuca się na innych, gryzie ich, wypija krew i tym podobne znalazłby w sobie uprzedzenie do powyższej sytuacji. Czym więc byłby wampiry, gdyby nie dostosował się do ów panujących warunków, wtopił w otoczenie i grał w swoją grę, mimo, iż takie proste proste byłoby wyróżnienie go z tłumu osób.

Dzisiaj wszyscy słysząc słowo wampir, albo uruchomią swoją wyobraźnię i od ranu wrócą do ulubionego charakteru z filmu czy książki, albo będą jak to Azael powiedział uważali za chorobę. Dlatego też by byt wampirzy mógł istnieć nadal konieczna była zmiana.

A postrzeganie go przez ludzi to już całkiem osobna historia. Z lecącymi latami w niektórych wyobraźnia wręcz rozrasta się w zastraszającym tempie. Widzą oni w wampirach swoje marzenia, pragnienia co prawie zawsze nie jest prawdą, a bardzo dużo filmów i opowiadań tym bardziej popychają owe osoby, by tak sądziły. Nic więc dziwnego, że wizerunek wampira jest różnie odbierany, postrzegany i zmienia się tak szybko.

Armen, bardzo mi się podoba Twoja odpowiedź. Między innymi na taką właśnie czekałem. Z pewnością też nie tylko ja.
Ale liczę że dyskusja nie uśnie po tym wyczerpaniu pytania,
ponieważ interesuje mnie też : jak oceniacie fakt tej "ewolucji",
oraz wyobrażenie współczesnego obrazu wampira w porównaniu do wyobrażeń dawniejszych.
Nie ulega wątpliwości, że sam wampir jako taki nie stał się poprzez nią inną istotą, a jednak podejście istnień ludzkich do niego zmieniło się całkowicie.

Poczekam na zdanie innych...

Oddany

Hmmm ..... ta zmiana nastąpiła pewnie w okresie gdy damy i damulki chodzily po świecie i szukały ukochanego idealnego .........no i wyszlo na to ze wampir jest silny, mroczny ( a to jest czesto niestety mylone z pociagajacy) i od razu zostalo zmienione myslenie....... powolutku powolutku lecz do skutku wsiąkało to wszystko do umysłów ludzi i tak już zostalo.

silny, mroczny, tajemniczy, niebezpieczny... nie uważam żeby kiedykolwiek można było stwierdzić że te cechy są MYLONE z terminem "pociągający"... niestety, ale nasza ludzka natura powoduje iż te cechy charakteru są jak najbardziej pociągające... czyż odgłosy w naszej własnej kuchni mogące oznaczać niebezpiecznego włamywacza nie spowodują odwiedzenia tego pomieszczenia przez domownika..? czy krzyki kobiety w ciemnym zaułku nie spowodują, że człowiek zajrzy właśnie tam..? czy opowieści o pięknej kobiecie łamiącej męskie serca i zdradzającej na prawo i lewo nie spowodują próby kolejnego śmiałka?? niestety, ale ludzka ciekawość nie zna granic, a to co "niebezpieczne, tajemnicze i mroczne" jest też pociągające, szczególnie kiedy jest piękne...

Oddany

No i to według mnie było pierwszą rzeczą, która zmieniła ludzkie pojęcie wampira.

Myślę jednak, że to wampiry, świadome tych ludzkich słabości, zmieniły podejście do polowań Smile

Ale to jedynie moja teza ^^

I może nie odbiega tak daleko od prawy drogi Azaelu...

Oddany

Wampiry jako demony w każdej kulturze pojawiały się. Wiele je różniło ale było kilka wspólnych rzeczy, które je łączyło. Demony te pojawiały się nocą i zawsze łaknęły krwi by zaspokoić swój głód. Można wysnuć wniosek, że były to obrzydliwe istoty, które pasożytowały na życiu bogobojnych ludzi.
Jednak jeśli chodzi o wampiry w postaci ludzkiej, byli tacy, są i będą zawsze. W dalekiej przeszłości jak już w pewnym poście wspomniałem, cieszyli się szacunkiem równym wiedźmą czy czarownikom. Kiedy świat spowijał jeszcze wówczas szeroki rozpowszechnione wierzenia pogańskie ludzie zwracali się o pomoc do takich osób. Ich wiedza bardzo była pomocna. Sami wiecie co się z takimi osobami zaczęło dziać gdy religia zaczęła być dominująca. Takie osoby musiały się ukrywać ze swoją tożsamością. Ale pewnym jest że nie nawrócili się z masą innych.
Niestety osoby praktykujące wampiryzm to była nisza z tego co mi wiadomo nikt nie sporządzał księg, a nawet jeśli w ówczesnych czasach były niszczone przez chrześcijan. Wiedza zawarta w "zakazanych księgach" utożsamiana była z demonami i szatanem. Czasy się zmieniły teraz takie osoby są dalej wśród nas. Lecz teraz nie muszą się ukrywać w obawie przed swoim życiem. Ewentualnie przed plotkami sąsiadek i krzywym spojrzeniem ludzi. Ale wciąż są nieuchwytni. Gdzieś przeczytałem, że w dużych miastach każdy choć raz miał kontakt z wampirem. Obojętnie czy świadomym swej osoby czy uśpionym w życiu ludzkim.

No, własnie można postrzegać przestrzeń wieków europocentrycznie i to będzie zaledwie powtórka z wiedzy o kulturze, albo bardziej uniwersalistycznie i wtedy własciwie czas traci swoje znaczenie, wkraczamy w czas bardziej mityczny, uniwersalny, wszechogarniający. Wtedy patrzymy bardziej na zjawiska, hierofanie, czy jakkolwiek chcecie to nazwać.