Kim\czym jest dla Was realna "osobowość wampiryczna?

Oddany

Hmm... w sumie ciekawe pytanie.

Mam swoją własną wizję wampira, nie każdemu musi się ona podobać.
Stworzenie bardzo urokliwe, bardzo przystojny długowłosy mężczyzna o pięknych kruczoczarnych oczach i włosach. Przenikliwe spojrzenie. Uwodzicielska postawa. Zadziorny charakter. Trochę jak Lestat, a trochę jak Dracula z powieści Iana Holtza i Dacre Stokera Smile

Moderator

Nie, ja postrzegam zupełnie inaczej.
Przede wszystkim ja szukam cech uniwersalnych, jak gdyby mojej własnej definicji natury wampirycznej.
Oczywiście dla mnie płeć i wygląd takiej osoby jest bez znaczenia, a cechy wampiryczne określają predyspozycje mózgu, tak zwane - potrzeby wampiryczne.
Skoro staram się zbudować w miarę uniwersalne pojęcie wampira, to w taki sposób, żeby się to jakoś domykało.
Na przykład nie każdy wampir musi być psychopatą i nie każdy psychopata musi być wampirem (cały czas płeć jest bez znaczenia). Więc już wychodzi z tego, że psychopatia i wampiryzm nie mają powiązania, z którego można wyłonić definicję. Być może wśród wampirów jest większy odsetek psychopatów, ale wsadzenie psychopatii do definicji natury wampirycznej nie ma sensu.
Czy wampirem mogłaby być osoba, która karmi się czymś z drugiego człowieka nie określając co to jest... też nie, bo jak ktoś lubi zjadać komuś odgryzione paznokcie albo skórki z pięt, to trudno go nazwać wampirem. A wampiryzm energetyczny... według mnie tego nie należy nazywać wampiryzmem, to raczej forma uciążliwego przebywania z innymi - niektórzy ludzie potrafią zmęczyć. Jeśli ktoś mówi o osobowości "psi", to ok, tego słowa można użyć, czemu nie, ale użycie słowa "wampir" jest niezgodne z powszechną intuicją tego słowa i powoduje niemożność rozsądnego domknięcia definicji osobowości wampirycznej.

Co mi więc zostaje w definicji osobowości wampirycznej...

Wychodzi na to, że osobowość wampiryczną ma ktoś, kto posiada szczególny pociąg do krwi, bez względu na to czy mówimy o fetyszu czy o jego subiektywnym poczuciu, że krew jest mu potrzebna do życia, czy też chodzi mu o silne pragnienie innego kontaktu z krwią, choćby wzrokowego. I u tej osoby ten szczególny pociąg do krwi jest nieprzeciętnie silny, tak silny, że bez zaspokojenia tego pociągu osoba nie może być w pełni szczęśliwa.

I właściwie tylko tyle.

Z tej definicji można rzecz jasna wysnuć dalej idące wnioski, które już nie są częścią tej definicji. Uważam, że w ramach wyciągania takich wniosków należałoby przyjąć, że osoba wampiryczna jeśli wchodzi w związek partnerski/małżeński/czy podobny z inną osobą nie będzie szczęśliwa, jeśli partner nie tylko będzie rozumiał i akceptował ten szczególny pociąg do krwi osoby wampirycznej, ale wręcz będzie silnie pragnął, by być dostarczycielem tego ważnego bodźca, a krew stanowi wówczas najważniejszy intymny łącznik między nimi.

Moderator

Sang się rzecz jasna wpisuje, poza tym oczywiście masz całkowitą rację w każdym słowie powyżej.
Ale to mogłoby stanowić przedmiot osobnego wątku rozważań, na przykład stosunek statystycznego człowieka do krwi czy zagadnienie "zmiękkopycenia" człowieka współczesnego.
Byłoby zacnie, gdybyśmy jeszcze porozmawiali o głównym przedmiocie tego wątku.
No i żeby jeszcze inni wypowiedzieli swoje odrębne, na pewno interesujące zdanie, co rozumieją przez "osobowość wampiryczną". Mówiąc kolokwialnie - kim jest ten żyjący wśród nas naprawdę i realnie wampir/wampirzyca.

Moderator

To osobowość indywidualna, nie podążająca za stadem.
Istota absolutnie wolna, która nie jest zniewolona żadnymi kodeksami postępowania, żadnymi nakazami moralnymi, żadnymi przykazaniami religijnymi.
To czysta emanacja siły, dominacji i wyrachowania.
Uosabiająca swoją osobą piękno i pożądanie.
Posiadająca pełną świadomość, otaczającej nas rzeczywistości.
Osoba o mrocznej duszy, zdecydowanie odcinająca się od ogółu.
To istota bardzo mocno i emocjonalnie związana z mroczną symboliką...

Z pewnością można by jeszcze długo wyliczać, choć mam nadzieję, że wymieniłem te najistotniejsze cechy wampirycznej osobowości.