Na ratunek 2tygodnie pozniej

Administrator

...Nocą ciemną idę przez las , wokół nie ma nic ,
tymczasem za tymi drzewami cień woła mnie-
-już czas , ścieżką krętą , drogą nieznaną wprowadza
mnie. Gdzie jestem , gdzie.
Oczy me cmentarzysko widzą , spalone i zniszczone
niebywale, tylko drzew tu parę stoi,
by historie swą pilnować. Wtem słychać ptaszysk
wrzask , które nocą się zjawiły, płacząc odradzają dalszej
drogi , wten się zerwie jeden żwawo i z pomocą będzie
służył.
Ścieżką krętą przez wzgórza i doliny , tam ujrzysz ten
dwór co na stromej górze stoi.
Daleka to droga , końca jej nie ma, lecz dojdziesz jedyny
ty , bo w ciebie wierzymy.
Zdać się może widok już znany, te same rzeźby , głazy i
wrota witają i zapraszają.
W ciemności szumi wiatr, już po chwili pochodni blask i
ten cień co przestraszony stoi,
prowadzi mnie w podziemia klasztornej kaplicy do
zagadki którą kryją mury dworu.
Znam już wątek oczywiście i się pytam co za lęki i tą
trwogę powoduję, wtem odpowiedz wyskakuje,
Przerażenia już dostałem. Tam w podziemiach stały
niegdyś szereg trumien z pięknościami,
choć bladymi, teraz szklane pustki widzę, a na górze
słychać wrzawę. Cień już zamarł, struchlał całkiem,
zniknął zaraz , przedstawienia już nie ujrzeć, sam jeden
wchodzę, błądzę , nadzieję swą tracę,
w końcu odnajduje tą komnatę, w której chwilą było
głośno, teraz cicho i spokojnie.
Oto dzieci nocy, wilcze istoty leżą niby przywiązane,
zbudzić ich nie chce, lecz tą chwilą nieuwagi ,
jedna wstaje ożywiając swe kły szczerzy, grożąc mi
ukrywa coś skrzętnie.
Patrząc jej w oczy ryk swój wydobywam, by oddała co
ukryła, ona dziewcze mi znane trzyma,
grozi że krwi jej gotów smakować się skusi.
Znów ryczę złym, doniosłym swym głosem, budząc te
dwie co nie usną już,
sprawdzając ich więzy, kajdany , płaczą kłamiąc
doskonale. Nastaje czas walki , lecz ona magią opętana
trzyma w objęciach , ściska mnie dusząc, wtem krew
sobie trysnęła, oddychać przestała, jej koleżanki
w mgle się rozmyły i mnie z dziewczyną zostawiły.
Zmęczona radością już tryska, szczęśliwa zasypia.
Uwolnieni znikamy w głębi mgły tajemnej. Lustrzane
odbicie już wita nas, klucz fantazji niesie jeden z
cieni komnatę nam otwiera. Noc tam swe barwy
ubiera , wnet jej księżyc przerywa, wołając gwiazd
tysiące i ten płomieni blask. Ukojony spoglądam w dal ,
tam stoi ma nieznajoma ukazując akty swe......
............oto szaty swe rozdziera odkrywając dla mnie
wdzięki i ciało pieszczot warte.
Nucąc swą melodie dawną tańczy sama i wiruje, wtem
podchodzi i całuje mnie jednego przekonując doskonale,
kusząc swą urodą niebywale, lecz gdy tylko jej odmówię
płaczem rozpacz swą wzywa,
parząc serce jak pokrzywa i tak cierpi młoda dama,
krzyk powstaje coraz większy.
Dość już tego z magią czarów swych użyczę , uwikłany
w tą historie szukam, znajduje jej początek
gdy ją więzy przytrzymują, na łożu tym dużym leży,
odmawiając uwolnienia fantazję mą prosi
o spełnienie swe natychmiast.
Przysiadam wtedy z boku i zaczynam jej pragnienie.
Błądząc po smukłym jej ciele, serdecznym swym palcem
wodząc drgania te stwarzam , ona ciszą przemawia.
Dotykiem pobudzam ją całą,
I przesuwając mą dłoń zawadzam o koronki biel,
czując to spojrzeniem daje mi znak,
Bym delikatność tą zdjął i zajął się nią. Posłusznie
ściągam koronki biel , widząc kwiat
o którym śnię. Dotykiem znów, tym razem swych ust
pobudzam ja całą, by ciało drgało.
Ogarnięci swymi żądzami , gdy już smaczek ten
powstał, kochać się zaczynamy,
leciutko podnosząc jej biodra , wykonuj pierwszy swój
ruch, tak ją przytrzymuję,
chwilami podnoszę do góry, chwytam , przyciągam do
siebie, całuje.
Tak trwamy w ekstazie, swymi ciałami oplątani, żywi w
fantazji, wciąż nienasyceni,
Kochali się długo, ile sił mieli, póki nie padli wykończeni
sobą i swymi żądzami.
......wtem słychać zegar, pora iść spać, więc pójdź za
mną we mgle, by znów obudzić
w rozkosznym tym śnię.

Oddany

Skąd taki motyw?...
Dobrze zbudowane.... ale (no cóż ja zawsze muszę mieć ,,ale") mało emocji ...
Pozdrawiam i życzę dobrego natchnienia...

Administrator

Niestety rekopisy nie poprawiane tak brzmia,gdy ich tylko zaczne przepisywac zmieniaja sie tak szybko niczym czas w swoim biegu